Eerste stapjes in de Surinaamse jungle!
- Lyn De Greef
- 26 mrt 2017
- 3 minuten om te lezen
Dinsdag gingen we voor twee dagen naar de jungle.
Na een lange rit over af en toe hobbelige wegen, kwamen we aan het einde van de weg. Vanaf daar moesten we de bootjes in richting Jaw Jaw. Dit is een klein dorpje aan de rand van de rivier. Aan de rand van de rivier wonen voornamelijk boslandcreolen. In het dorpje dat wij bezochten leefden voornamelijk Marrons (een aftakking van de boslandcreolen)
We kwamen aan bij het 'vakantieresort' en kregen een hutje toegewezen. Allemaal erg primitief.
's Avonds hadden we enkel elektriciteit van 19u.-23u., wassen kon je doen aan een kleine lavabo in de toiletten die je moest delen met alle gasten, de hutjes waren niet 100 % dicht waardoor het leek alsof je buiten sliep, .... leuk voor een nacht!
We kregen ook een rondleiding in het dorp. Dan pas besef je welke luxe wij hebben in Belgiƫ.
De meeste mensen hebben er geen stromend water of elektriciteit. Daardoor doen ze alles in de rivier: zich wassen, de afwas, de kleren wassen,... Ze leven in houten hutjes en slapen meestal in een hangmat om plaats te besparen.
Je merkt dat de mensen weinig privacy hebben in dit dorp. Ook zie je niet goed welke grond bij welke familie behoort. Als je door het dorp wandelt, wandel je zonder je het weet in iemand zijn tuin. De mensen herkennen hun eigen stuk grond a.d.h.v. grote bomen. Wij zouden zo nooit kunnen leven, maar dit is nu eenmaal de levenswijze van deze mensen.
Waar ik erg van geschrokken ben, is de mentaliteit van de bewoners. Ze kunnen erg vijandig reageren naar toeristen toe. Hoe zou je zelf zijn als er iemand plots (onbewust) op jouw stuk grond staat. Toch voelde ik me soms erg ongemakkelijk en durfde ik uiteindelijk geen foto's meer maken. Soms mocht het wel, dan weer niet. De communicatie verliep dus soms wat stroef.
In het dorp hebben ze een eigen ranking gemaakt van de bevolking. Ze houden dus amper rekening met de politiek in het land.
Aan het hoofd van het dorp staat de kapitein en net onder de kapitein staan de badjas. Deze functies worden generatie op generatie doorgegeven. Alle communicatie verloopt via de badjas naar de kapitein. Je spreekt dus nooit rechtstreeks met hem.
Je kan dus veronderstellen dat dit vakantieoord goedgekeurd werd door de kapitein, maar toch merk ik dat enkele bewoners hier niet zo tevreden mee zijn.
Tijdens onze tweedaagse bezochten we twee schooltjes: een inheemse- en een Marronschool.
De inheemse stammen zijn de vroegere Indianen.
Tussen deze twee stammen is er een groot verschil. De inheemse stammen passen zich makkelijk aan qua taal. Het Nederlands in de scholen lukt dus iets beter dan dieper in het binnenland. Zij hebben ook een meer relaxte houding. Vangen ze twee vissen, dan is dit zo.
De Marrons daarentegen zijn meer prestatiegericht. Hoe meer vissen, hoe beter.
De Marrons blijven ook meer bezig met hun eigen taal, waardoor het lesgeven soms een pak moeilijker verloopt in het binnenland.
Tijdens ons bezoek aan de schooltjes was ik positief verrast. De schooltjes zagen er beter uit dan mijn school in de stad. Dit komt omdat ze al veel schenkingen hebben gekregen.
De leerlingen hadden degelijke banken, de klassen hadden een leuke kleur, er was iets meer didactisch materiaal aanwezig, er was een mediatheek ... dit had ik totaal niet verwacht.
Toch durf ik niet zeggen dat in het binnenland de scholen beter zijn dan in de stad. Ik denk dat het onderwijs inhoudelijk een pak moeilijker is. Dit is mede door de Nederlandse taal die veel leerlingen niet beheersen.
Ik merkte ook op dat er erg veel in doceerstijl werd lesgegeven. Ook de hardheid naar de kinderen toe en het Surinaamse tempo was niets nieuws voor mij. Heel veel verschillen heb ik dus niet opgemerkt met de stad. Toch denk ik dat er erg veel verschillen zijn op inhoudelijk vlak, maar dit weet je pas als je enkele dagen in de school staat.
Ik kan dus vertellen dat ik erg genoten heb van deze trip. Ook was het erg leuk dat ik deze ervaring kon delen met mijn ouders. Dit is iets dat je niet snel vergeet. Woorden zeggen veel, maar als je het zelf meemaakt, begrijp je het soms veel beter.
Groetjes
Lyn
(Competenties: 1.3 gesproken tekst in een vreemde taal kunnen begrijpen, 2.2 culturele flexibiliteit, 2.3 culturele veerkracht, 2.4 culturele ontvankelijkheid, 2.5 culturele kennis, 2.8 culturele flexibiliteit, 5.3 kennis hebben van de beroepsuitoefening in andere landen)
Comments