Kennismaken met de school
- Lyn De Greef
- 18 feb 2017
- 3 minuten om te lezen
Dinsdag maakten we voor de eerste keer kennis met onze stageschool. Ik sta in de school O.S. Flora III. Dit is een klein schooltje in een achtergestelde buurt. Dit wilt zeggen dat er veel kinderen in de school zitten die leven in armoede, die hun ouders weinig zien, waarbij de mama bv. kinderen heeft van verschillende mannen en die moeten zorgen voor kleinere broertjes of zusjes. De ouderbetrokkenheid is op deze school dus zeer laag. Ik werd gewaarschuwd door mijn begeleider dat de kinderen erg aan mij konden hangen en dat het kon gebeuren dat ze geen eten meehadden naar school. We mogen dan ook geen eten of drinken aan hen geven. Hij vertelde ons ook dat we moeten opletten met de band die we met de kinderen opbouwen. Doordat velen geen goede thuissituatie hebben, komen ze graag naar school omdat dit hun thuis een beetje vervangt. We moeten dus opletten dat ze ook na de drie maand verder kunnen zonder ons, en dat we dus geen al te sterke band opbouwen.
Eenmaal toegekomen in de school werden we vriendelijk onthaalt door Rosita. Zij is de zorgcoƶrdinator van de school. Alle leerkrachten waren erg vriendelijk en ook de kinderen waren erg enthousiast dat we er waren. Na een gesprek met de directie kregen we een rondleiding in de school en maakten we kennis met de klassen. Het eerste wat ons opviel was de strengheid t.o.v. de leerlingen. Na de kennismaking mochten we, in samenspraak met de directie, beslissen in welke klas we stonden. Ik sta in het eerste leerjaar. De klas bestaat uit 34 leerlingen en heeft twee juffen, een klasjuf en een hulpjuf.
Hetgeen ik eerder al had gezien, viel me ook op in deze klas: de strengheid. Roepen op de kinderen is hier een gewoonte in de klassen. Ook de manier waarop ze de kinderen aanspreken is niet zoals wij het kennen. Verschillende keren vertellen dat ze niets kunnen en dat ze het nooit zullen kunnen is hier geen uitzondering. Dit is voor mij heel moeilijk om te horen, vooral omdat je weet dat deze leerlingen geen goede thuissituatie hebben.
Het lesgeven gaat hier ook niet van een leien dakje. De leerkracht geeft vooral op een klassikale manier les en begeleidt de kinderen amper tijdens het inoefenen. Toen ik vroeg of ik mocht meehelpen merkte ik dat enkele leerlingen dan ook helemaal niet mee konden met de les. Indien de leerlingen klaar zijn met hun oefeningen moeten ze ofwel alles opnieuw uitgommen en opnieuw maken, of ze hebben niets te doen. Dit kan gerust 20 min. duren dat de leerlingen niet bezig zijn. Hierdoor beginnen de leerlingen zich te vervelen en lastig te doen.
Op zo'n moment kwamen enkele leerlingen vertellen dat ik kruisjes op hun bank moest zetten. Ik begreep niet waarom dit was. Toen ik uitleg vroeg vertelden enkele leerlingen mij dat dit een teken was dat ze stout waren. Alle kinderen die op het einde van de dag een kruisje hadden op de bank kregen zwepen. Dit was een moment waar ik toch even moest slikken.
Door dit inzicht heb ik het gevoel dat de leerkrachten twee gezichten hebben. Tijdens de lessen zie ik wel dat ze hard zijn tegen de kinderen, maar ik heb ze nog niet zien zwepen. Ik heb het gevoel dat ze zich inhouden omdat ik achteraan in de klas zit. Ook gebruiken ze een kralenketting bij wiskunde, wat ik positief vond. Ć©Ć©n leerling begon hiermee te slaan waarop de leerkracht reageerde dat dit de reden is waarom ze dit nooit gebruiken.
Ik heb het gevoel dat de school zich momenteel beter toont dan het in werkelijkheid is.
Toch heb ik hoop dat dit een erg leerrijke ervaring wordt!
Groetjes
Lyn
(competenties: 1.3 gesproken tekst in een vreemde taal kunnen begrijpen, 2.1 culturele zelfkennis, 2.2 culturele flexibiliteit, 2.3 culturele veerkracht, 2.5 culturele kennis, 2.6 culturele relationele competentie, 2.8 culturele flexibiliteit, 2.9 culturele veerkracht, 4.2 samenwerken en netwerken, 4.3 zelfvertrouwen hebben, 5.3 kennis hebben van de beroepsuitoefening in andere landen, 5.4 internationale organisaties relevant voor de discipline kennen)
Comments